10 faktów o szparagach

Szparagi uważane są za jedne z najsmaczniejszych warzyw. Nie bez powodu w okresie marzec-czerwiec, gdy rozpoczyna się szparagowy sezon, bardzo szybko znikają ze sklepowych półek. Cenimy je za wyjątkowy smak, bogactwo składników mineralnych, korzystny wpływ na zdrowie oraz nieskończone możliwości zastosowania w kuchni.

Do szparagowej rodziny należą nie tylko dobrze nam znane szparagi zielone i białe, ale również fioletowe.

– Szparagi białe swoją barwę zawdzięczają dojrzewaniu pod ziemią, gdzie z powodu braku światła, nie ma możliwości na wytworzenie się zielonego barwnika chlorofilu.

– Szparagi zielone wyrastają wysoko ponad powierzchnię ziemi, co jednocześnie oznacza, że dostęp światła słonecznego powoduje wytworzenie się chlorofilu, który nadaje szparagom kolor zielony.

– Szparagi fioletowe są najrzadziej spotykane. Ich uprawa jest dość trudna, gdyż mogą rosnąć tylko przez krótką chwilę i należy je zebrać w odpowiednim czasie, by nie dopuścić do powstania zielonego barwnika. Szparagi fioletowe są formą pośrednią między szparagami zielonymi, a białymi.

Fakt 1 – Produkt sezonowy

Sezon na szparagi jest dość krótki. W zależności od regionu i pogody, zaczyna się już od marca i trwa do połowy czerwca. W Niemczech zbiory szparagów rozpoczynają się po imieninach Hermenegilda i Hermenegildy obchodzonych 13 kwietnia, a kończą się wraz z imieninami Jana, przypadającymi na 24 czerwca.

Fakt 2 – Niemcy królem szparagów

Największym producentem i zarazem królem szparagów w Europie są Niemcy, które produkują około 100tys. ton szparagów rocznie. Średnio 2,3 kilograma zjada przeciętnie Niemiec podczas trwania sezonu. Z pozostałych kontynentów, największymi producentami tego warzywa są państwa: Chiny, Peru i Stany Zjednoczone

Fakt 3 – Obierać czy nie obierać?

Szparagi białe jako jedyne spośród trzech odmian należy obrać przed gotowaniem. Obieramy jedynie łodygi, główki natomiast pozostawiamy w nienaruszonym stanie. Zarówno szparagi zielone, jak i fioletowe nie wymagają obierania. Wszystkie odmiany należy natomiast pozbawić zdrewniałych końców.

Fakt 4 – Gotowanie w specjalnych warunkach

Do gotowania szparagów powinno używać się specjalnych wysokich garnków, a same szparagi powinno się gotować w pozycji pionowej, gdyż miękną one od główki. Główki powinny wystawać ponad powierzchnię wody i zmięknąć pod wpływem pary wodnej. Szparagi zielone gotują się najkrócej, tzn. ok. 2-3 minut, a szparagi białe i fioletowe ok. 10-15 minut.

Fakt 5 – Idealne dla osób na diecie

Ze względu na to, że szparagi składają się w około 94 procentach z wody, mogą poszczycić się swoją niskokalorycznością. 100g szparagów to zaledwie 17kcal i 0,2g tłuszczu, co oznacza, że w jednym kilogramie mieści się jedynie 170kcal. I tak więc porównując owo warzywo do produktu żywnościowego codziennego użytku, śmiało można stwierdzić, pół kilo szparagów dostarcza tyle kalorii co kromka razowego chleba.

Fakt 6 – A jak działają na organizm!

Szparagi to kopalnia witamin i minerałów. Zawierają duże ilości witaminy B₂, C, E, PP, beta-karotenu oraz kwasu foliowego, glutationu i asparaginy. Dostarczają organizmowi jednocześnie spore ilości potasu i niewielkie ilości sodu, a więc pierwiastków działających antagonistycznie w utrzymaniu równowagi wodno-elektrolitowej organizmu. Mówiąc krótko – usuwają nadmiar wody z organizmu.

Fakt 7 – Uprawa w Polsce

W Polsce szparagi uprawiane są raczej w zachodniej części, a regionem, gdzie są uprawiane jest Wielkopolska. Większość szparagów eksportowana jest na zachód, m.in. do Niemiec.

Fakt 8 – Historia stara jak świat

Szparagi były już znane jako specjał w starożytnym Egipcie, antycznej Grecji czy Rzymie. W średniowieczu ze względu na swoje właściwości moczopędne, szparagi zaliczane były do roślin leczniczych. 

Fakt 9 – Skąd ta woń?

Uwarunkowanie genetyczne powoduje, że jedynie ok. 10 procent ludzi po zjedzeniu szparagów odczuwa nieprzyjemny zapach podczas oddawania moczu. Zjawisko to jest skutkiem metabolizowania związków prekursorowych ze szparagów jak jak S-metylmetioniny czy kwasu asparagusowego. Powstała mieszanina sześciu pochodnych alkilowych zawierających siarkę: metanotiolu, dimetylosulfidu, dimetylodisulfidu, dimetylosulfotlenku, dimetylosulfonu i bis-(metyltio)metanu, powoduje, że mocz zamienia się w odrażającą woń.

Fakt 10 – Z czym to się je

Szparagi same w sobie są pyszne, jednak najczęściej spotykane są w towarzystwie sosu holenderskiego czy beszamelowego, parmezanu, jajka w koszulce, omletu czy w postaci zupy-kremu. Świetnie komponują się z rybą. Oczywiście nie są to jedyne zestawienia smakowe. Pomysłów na wykorzystanie szparagów nie ma końca.

Tarta ze szparagami na kruchym otrębowym cieście

~ Źródło: Różowa Patera